เมื่องานแสดง เป็นหน้าที่หนึ่งในการสืบสาน

เมื่องานแสดง เป็นหน้าที่หนึ่งในการสืบสาน
---
ผมบอกตัวเองเสมอว่า ผมไม่ใช่นักแสดง และไม่ประสงค์จะแสดง สำแดง อวดอ้างลำพองตน แต่เมื่อมี จังหวะ โอกาส ก็สมควรทำหน้าหน้าที่นั้นๆ ให้สมบูรณ์ ไม่ว่าจะอยู่หน้าไฟ หรือ หลังไฟก็ตามที
.
พอเข้าปีใหม่ ก็มีงานมากมายไหลมาดังห่าฝน อันอาจเกิดจากจังหวะดีๆ ที่ครูบาอาจารย์เปิดทางเมตตาให้พวกเราเดิน หลังจากที่เห็นความตั้งใจมาหลายปี ที่สุดก็เริ่มผลิดอกงาม บานเยิ้ม ให้คุณ
.
แต่ต้องยอมรับว่า เราเอง ผมเอง ไม่ใช่นักแสดงอาชีพ ไม่เหมือน พี่ๆหลายท่านซึ่งเคยร่วมกันล้วนแต่อยู่ในวงการ ทั้งแสดง ออกงาน มาจนชำนาญ เจนเวที
.
การแสดง ผมจึงนับเป็นเครื่องมือหนึ่งในการพัฒนาตน เพราะเรารู้จักการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า เราจะสวมบทบาทในสิ่งที่เราไม่เคยทำ เราจะคิด สร้าง แต่งเติม พัฒนา ให้สิ่งที่มีแปลกตาน่าสนใจได้ด้วยโอกาสที่ออกแสดง
.
ผมและทีม จึงนับว่า สิ่งนี้เป็นงานศิลปะ และเป็นเสมือนหน้าที่ซึ่งต้องสร้างสรรรค์อย่างสม่ำเสมอ ฝึกซ้อม เพื่อเตรียมแสดง ในจำนวนครั้งที่ไม่มากไป
.
.
ที่ผ่านมา จังหวะงานค่อนข้างมาก ถี่ และเริ่มทำให้อ่อนล้า เลยตั้งคำถามกันเล่นๆว่า เราทำการแสดงเพื่อสิ่งใด เราเล่นเจิง เรียนดาบเพราะอะไร บ้างก็บอกว่า แต่แรกต้องการรู้ บ้างก็ว่า ต้องการใช้เพื่อต่อสู้ป้องกันตน บ้างก็มีเพราะใจรัก บังเอิญ
.
แต่ทุกวันนี้ก็เห็นเหมือนเป็นกิจกรรมยามว่าง เหมือนบางคนชอบตกปลา ขี่ม้า ยิงปืน ทำสวน ขับรถ หรือวิ่ง
.
มันเป็นความสุขหนึ่งที่เติมเต็มชีวิต มันคืองานสังคม มันคือสิ่งซึ่งเราทำ เราสืบ เพื่อให้คนรุ่นต่อไปได้เห็น ได้เข้าใจ อย่างน้อยที่สุด เขาจะเล่าขานว่า ครั้งหนึ่ง เคยเรียน เคยเห็น เคยเล่น เป็นประวัติศาตร์ในตน ซึ่งไม่ว่าจะเปิดเผยหรือไม่ นั่นก็นับเป็นความสำเร็จ ในการสืบสานแล้ว
.
.
ผมกับทีม จึงเห็นว่า งานแสดง นับเป็นส่วนหนึ่งของการสืบสาน เมื่อผลิต แต่ไม่ได้วางในที่แจ้ง นานวันคนก็ลืมเลือน แต่หากจะคิดเพียงว่าหาที่แสดงเสียอย่างเดียว ก็หาใช่สาระหลักของการสืบสานไม่
.
งานแสดง จึงเหมือนชิ้นงาน ที่เราจำเป็นต้องเลือกจังหวะ พื้นที่ และโอกาส หากมีผู้ใหญ่เมตตาหาพื้นที่ให้ ผมจึงจำเป็นจะต้องพิจารณาจากมิตรสหาย ผู้มีพระคุณ และประโยชน์สาธารณะมาเป็นสำคัญ หากใช่ เพราะเงินทองสินจ้าง .
.
ซึ่งการเลือกแบบนี้ ทำให้เรามีโอกาสได้พัก ฝึกฝน และเตรียมความพร้อม เพื่อออกงานต่อไปหากมีโอกาส แต่หากยังไม่มีโอกาสอะไร ก็ไม่ควรกังวลใจ เพราะหน้าที่สำคัญของการสืบสาน คือการเรียนรู้และฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ
.
เพื่อพัฒนาตัวตน ยกระดับจิตใจ ซึ่งนับเป็นสาระสำคัญของการสืบสานวิชาการแต่ละแขนง
.
22 มกราคม 2562